Dup Dup Çedene

İki yazı önce 10 kitaplık bir liste oluşturmuştum, Ocak ayı sonuna kadar okunmak üzere. Bu listedeki kitaplardan altı tanesini okudum, önümüzdeki 18 gün içinde diğer dördünü de tamamlamayı umuyorum. Bu süre boyunca hiç yeni kitap almadım, arada sırada girdiğim kitapçılarda aklım çelinse de kendimi durdurmayı başardım. (Bunun için tebrikleri hak ediyorum bence) Fakat, kendime güvenmediğim için hiç sahafa girmedim, sahaflarda bulduğum kitapları tekrar bulma olasılığı az olduğundan, almak zorunda kalıyorum.

Blogumu da ihmal ettim bu arada. Hafif bir suçluluk hissetmiyor değilim ama gerekçelerim vardı. Öncelikle; kesintisiz okumayı özlemişim, bir kitabı bitirir bitirmez bambaşka bir kitaba geçmek keyifli oluyor. Bir de, zaman zaman işlerim çok yoğunlaştı, normal saatlerimin dışında çalışmam gerekti, dolayısıyla istesem de bloga zaman ayıramadığım dönemler oldu.

Şimdi, listedeki altı kitabım ve liste öncesinden kalan bir kitap; toplamda bahsetmek istediğim yedi kitap beni bekliyor. Bilgisayarın yanında çok sevimli bir yığın oluşturdular, o yığınla birlikte yazma işi de gözümde büyüdü. Öyle ki, kitapların hepsini tek bir yazıda anlatmayı düşündüm, sonra bunun haksızlık olacağına karar verdim. Bugün kitapların birinden bahsedeyim, diğerlerini de yavaş yavaş tamamlarım. (Ama Agatha Christie kitabını atlayabilirim, yazmama pek gerek yok bence.)

Listelerimizi güncelleyeyim:

Ben şunları okudum: 

- Evdeki Korku, Agatha Christie

- İstiridye Çocuğun Hüzünlü Ölümü, Tim Burton

- Momo, Michael Ende

- Ozan Beedle'ın Hikayeleri, J.K. Rowling

- Kurmaca Alıştırmaları, Gökdemir İhsan

- Gölgesizler, Hasan Ali Toptaş

Selin'in okudukları da bunlar:

- Uzay Elbisemle Yolculuğa Hazırım, Robert A. Heinlein
- Ölünün Aynası, Agatha Christie
- Doktor Kim ve Gizli Silah, Malcolm Hulke
- İstiridye Çocuğun Hüzünlü Ölümü, Tim Burton

Dup Dup Çedene
Atilla Atalay
İletişim Yayınları
1999 (3. basım) 
192 sayfa

Dup Dup Çedene'yi listemi hazırlamadan önce okudum. Atilla Atalay, en sevdiğim mizah yazarlarından biri ama artık kitaplarının baskısı bulunmuyor ve eksiklerimi tamamlamakta zorlanıyorum. Bu kitabı Çağlar Kitabevi'nde bulduğumda çok sevinmiştim, üstelik içinde Sıdıka öyküleri de var! Sıdıka'ya bayılırım. Sıdıka okumayı, Sıdıka izlemeye tercih ederim ama Atalay kitaplarının en sevdiğim yeri son bölümleri olur hep. Dup Dup Çedene; diğer Atilla Atalay kitapları gibi önce mizah öyküleriyle ilerliyor, hafif mizah kaplaması altındaki çok duygusal öykülerle sona eriyor. 

Kitap, sırasıyla Derin Bir Aşk Hikayesi, Manyaklaşım Sürecinde Türk Ailesi, Sıdıka ve Dup Dup Çedene bölümlerinden oluşmuş. En keyif aldığım yere doğru adım adım ilerliyor. Tüm Atalay kitapları gibi, burada da en sevdiğim öyküler son bölümdeydi. Uzun zamandır mizah dergisi almıyorum, uzun zamandır Atilla Atalay'ın yazılarını da okumamıştım. Dolayısıyla bu kitaptan çok keyif aldım, çok özlemişim.