Noel Şarkısı

Noel Şarkısı - A Christmas Carol
Charles Dickens
Çeviren: Nihal Yeğinobalı
Can Yayınları
Ocak 2012 (8. basım) 
136 sayfa

Can Çocuk serisinden çıkan bu kitabı "okumalıyım" listesine almıştım bir süre önce; geçenlerde Eskişehir'e gidip sevgili Aşiyan Sahaf'a uğradığımda tesadüfen gördüm, hemen aldım; sırada bekleyen birdolu kitabı biraz daha bekletip bu kitabı okudum. Noel Şarkısı'nı, Doctor Who'nun aynı adlı christmas special bölümü dolayısıyla çok merak ediyordum. Aynı adlı derken, A Christmas Carol'dan bahsediyorum ve Noel Şarkısı adının çok güzel bir çeviri olmadığını düşünüyorum nedensizce.

Kitabı merak etmeme neden olan Doctor Who bölümü, Dickens'ın bu hikayesini çok seven Steven Moffat tarafından yazılmış ve elbette kitaptan esinlenmiş. Kitabın baş karakteri Ebenezer Scrooge'un yerini Kazran Sardick almış ve benzer bir ana tema üzerine, en sevdiğim Doctor Who bölümlerinden biri yapılmış.

İşte o köşeler!

Kitap, -doğal olarak- biraz büyük puntolarla yazılmış; Can Yayınları'ndan beklemediğim imla (ya da dizgi) hataları var birkaç tane. İç kapaktan sonra "Bu kitabın sahibi: ..." sayfası, en sonda ise bir "Kitapla ilgili düşüncelerim: ..." alanı, bir de  "Okumaktan hiç vazgeçmemen dileğiyle..." diye minik bir not var. Özellikle o not pek hoşuma gitti. Bir de, kitabın her sayfasının köşesinde "Charles Dickens Noel Şarkısı" yazıyor ve ufak takıntıları olan bir zavallı olarak, o köşelere sürekli gözüm takıldı, kitap bitene kadar huzurumu kaçırdı sayfa köşeleri! Kutlay Sındırgı'nın illüstrasyonları ise çok güzel olmakla birlikte, kitabı -betimlemeleri- pek okumadan çizilmiş gibi geldi bana. Gelelim öyküye...

Borsa çevrelerinin saygın iş adamı Scrooge ve ortağı Marley'i anlatarak başlıyor kitap, öncelikle Marley'in öldüğünü, bu konuda hiç şüphe olmadığını söylüyor ki hiç aklımızdan çıkmasın. Soğuk ve sisli Londra'da, Noel'den bir gün önce başlıyor öykü; Scrooge'un ne yaman bir iş adamı olduğunu, ne kadar zengin olduğunu ama ne suratsız, eğlenmeyi bilmeyen, cimri, sevimsiz bir adam olduğunu anlatıyor.

İçimdeki isyankarın resmidir.

Bu sevimsiz ve suratsız adam, Noel'den önceki gün yanında çalışan yazmanına, yeğenine, muhtaçlar için yardım toplayan adamlara ve karşısına çıkan herkese surat asıp tersleniyor; sonunda ofisten çıkıp evine gittiğinde, ortağı Marley'i buluyor karşısında. Ne demiştik, Marley'in ölü olduğu hiç aklımızdan çıkmamalı! Her tarafından zincirler sarkan, acı çeken Marley; Scrooge'a "diğer taraf"ı anlatıyor, kendisine üç ayrı ruhun görüneceğini söylüyor ve ortadan kayboluyor.

Sonrası malum, ruhlar teker teker geliyor; birincisi Scrooge'a geçmişinden kesitler gösteriyor, kırdığı kalpleri, kaçırdığı mutluluk fırsatlarını gösteriyor uzun uzun. Geçmişinden pişman olsa da, gelecekte bunu değiştirebileceğini anlatıyor. İkinci ruh, Scrooge'u bugünde gezdiriyor, terslediği yeğeninin mutlu Noel kutlamasını, fakir yazmanın evindeki huzuru, tüm ülkeyi saran bayram neşesini gözüne soka soka sonunda bu neşeyi paylaşmasını sağlıyor. Scrooge'u ziyaret eden son ruh, diğerlerinden çok daha korkutucu, karanlık. Bu ruh geleceği gösteriyor, hayatını değiştirmezse neler olacağını acımasızca anlatıyor Scrooge'a ve geldiği gibi sessizce gidiyor.

Altmetni ortada, derdini açıkça anlatan (bir çocuk kitabı da öyle olmalı sanırım) sevimli bir kitap Noel Şarkısı. Yoğun işlerin arasında, ya da her zamanki kitaplarınızdan sıkıldığınızda, ya da yeni bir romana başlayamayacak kadar aklınız dağınık olduğunda okumayı düşünebilirsiniz. Her zaman kocaman, kalın romanlar okuyacak değiliz ya; arasıra çocuk kitaplarını da okumak lazım. Arkasından A Christmas Carol'ı da izleyin!