Birkaç senedir yeni yılı kutlamıyorum. Gerçi doğum günü, bayram gibi günleri de kutlamıyorum fakat ülkemizde yeni yıl endüstrileşmesinin gittiği yeri hayretle izlerken, yeni yıl kutlamalarını özellikle sevmez oldum. Noel gecesi ile yılbaşı gecesinin harmanlanmasından doğan tuhaf kombinasyonu bağıra bağıra pazarlayan markalar, katlanılamaz bir kalabalık içinde eğlenmemiz beklenen fazla gürültülü mekanlar, hediye çekilişleri -ki buna secret santa deniyor İngilizce konuşulan ülkelerde,- "aaa siz yılbaşında noel ağacı süslemiyor musunuz?" tuhaflığı falan derken ortaya çıkan şeyi yadırgıyorum. Ev partisi gibi şeyleri de sevmediğim ve kendimi öyle bir yerde bulursam kaçma bahaneleri aradığım için herhangi bir kutlama, plan, program, eğlence gibi şeyler yapmıyorum. Dolayısıyla, hemen hemen her akşam olduğu gibi bilgisayarımın başında oturup vakit öldürürken hiç olmazsa bloga bir yazı yazayım, geçen yıl neler okumuşum, hangi kitapları çok sevmişim bir toparlayayım dedim.
Vikitap'taki listeme göre, bu yıl için hedefim olan 60 kitaptan 42 tanesini okuyabilmişim, böylece nihai sorunun cevabını kitaplarda bulmuşum! Bu kitapların 38 tanesi ile ilgili yorum yazıp burada yayımlamışım, geri kalan 4 kitap da muhtemelen okul için okuduğum akademik kitaplardır. Yoksa neden yorum yazmayayım ki? Değil mi? Yılın son iki ayına kadar epey iyi bir düzenle okudum aslında, her ay hiç olmazsa üç (çoğunlukla dört) kitap okuyup Şubat'ta altı kitaba kadar çıkmışım. Tekrar öğrenciliğe dönüp, yüksek lisans eğitiminin tahminimden çok daha fazla zaman aldığını fark ettiğim Kasım ve Aralık aylarında ise durumum içler acısı. Normal koşullarda 3-4 günde bitireceğim Siberya'yı iki aydır bitiremedim.
Bu yıl okuduğum kitaplara şöyle bir baktım, içlerinden en sevdiğimi seçmek için çok fazla düşünmem gerekmedi. Monokl'un Mart ayında yayımladığı Silo, yıl boyunca her önüme gelene tavsiye ettiğim, zorla okutmaya çalıştığım ve devamının çıkması için hâlâ günleri saydığım roman olarak, bu yıl okuduğum en iyi kitap unvanını kazandı. (İyi haber: Serinin ikinci kitabı tahminen iki ay içinde piyasaya çıkmış olacak. Değil mi, sayın Tatari?)
Bu yıl okuyup çok etkilendiğim ya da çok eğlendiğim başka kitaplar da var elbette. Atwood'la ilk buluşmam olan Damızlık Kızın Öyküsü, korkunç çevirisine rağmen bayıldığım Yaylı Bacak Jack, yine Mart ayında ilk kez yayımlanan (ne güzel bir ay olmuş bu Mart.) Doctor Who Shada, okurken gülme krizlerine girdiğim Kıyamet Gösterisi ve İngilizcemi zorlasa da beni çok güldüren Azazel bu yıl okuyup çok sevdiğim kitaplar oldu. Beni en çok zorlayan ise, kesinlikle Kozmik Üçleme. Şu üç kitabı bitirene kadar acı çektim, ama bittiler.
Pınar'ın yaz okuma şenliğine katılıp tamamlayamadım (ama çok keyif aldım) güz ve kış şenlikleri için ise baştan pes ettim, hiç katılmadım. Keyif için okumaya ayırabildiğim süre iyice azalmışken, bir okuma listesi yapıp onu takip etme fikri pek çekici gelmiyor; bir taraftan (aklımı dağıtmak için) kolay okunan kitaplara yönelmek istiyorum, diğer yanda ise okumayı çok istediğim ve çok merak ettiğim kitaplar birikiyor; dolayısıyla planlı okumalar yapmak zorlaştı.
